Oké, Ierland behoort misschien niet tot het Verenigd Koninkrijk, maar het heeft zo’n rijke geschiedenis waar het Verenigd Koninkrijk wél een deel van uitmaakt dat ik toch enorm graag ook dit land tijdens mijn Erasmus avontuur wou bezoeken. Daarnaast was dit ook een van de favoriete bestemming van mijn opa, die ik helaas nooit heb mogen leren kennen. Voor vertrek zei ons moeke nog: “Denkt veel aan vokke als ge daar bent eh!”. En dat heb ik absoluut gedaan.
De trip plannen was niet simpel. Ik had me voorgenomen om al mijn moed bij elkaar te rapen om aan “de verkeerde kant” van de baan te rijden met de auto, maar toen ik de prijzen van huurwagens zag voor een 24-jarige was dat plan al snel van de baan (ha-ha). Natuurlijk is er voor alles een oplossing en ging alles dus met het openbaar vervoer moeten gebeuren.
9 dagen om van Dublin zuidwaarts in Galway te geraken. Ik deed de trip niet alleen, samen met Melissa stapten we op 16 april op het vliegtuig richting Dublin.
Long story short, Ierland was geweldig! Ik weet niet waar we dit aan verdiend hebben, maar de weergoden zijn ons ontzettend gunstig geweest. 8 van de 9 dagen hebben we zonder regenjas kunnen rondlopen en zonnecrème had op sommige dagen ook welkom geweest. (Natuurlijk had ik niet verwacht dit nodig te hebben, maar hey, ik klaag niet!)
Dublin 16-18 april – The Craic was goood



De reis begon in Dublin. De eerste dag was vrij rustig. Na enkele zware dagen vol quality time met vrienden en familie begon ik allesbehalve uitgeslapen aan mijn reis.
We kwamen in de late namiddag aan in onze hostel en besloten om rustig op zoek te gaan naar eten terwijl we Dublin al wat verkenden. Het Ierse nachtleven lieten we nog even voor wat het was en gingen vroeg naar bed.
Slapen in een hostel is toch altijd wat wennen. Je deelt een kamer met enkele onbekenden die allemaal op een ander tijdstip komen slapen. Gelukkig was ik voorbereid. Een oogmasker, oordoppen en een weekend met weinig slaap zorgden ervoor dat ik 10u lang als een roosje geslapen heb. Perfect dus om onze dag in Dublin te starten. We besloten na het ontbijt deel te nemen aan een free guided tour – dit zijn tours die worden begeleid door gidsen geboren en getogen in Dublin. Echt gratis zijn ze niet, want je betaalt achteraf wat je wil. Het is een super concept omdat de gids extra hard zijn best gaat doen om jou 2u lang te boeien en te entertainen. – James was onze tour guide en heeft zeker en vast zijn best gedaan, soms misschien iets te hard door zo veel informatie te geven dat het moeilijk werd om gefocust te blijven.
Christ Church Cathedral River Liffey
Het werd mij ook meteen duidelijk dat de hele geschiedenis hier bij sommigen nog wel gevoelig ligt. Vol enthousiasme vertelde ik aan een andere gids dat we in Worcester, Engeland studeren. Zijn reactie: “Oh, so sorry for you!”
Enkele leuke weetjes:

- Ze hebben een paar jaar geleden in Dublin een grote lange naald gezet, om te tonen hoe goed Dublin/Ierland het op economisch vlak wel niet doet. De naald is een beetje te vergelijken met de paal die op de markt van Geel moet komen en de gelijkenissen zijn treffend. Met enkele jaren vertraging en vele miljoenen euro’s later stond er plots een paal waar de Ieren nooit om gevraagd hadden en waar ze nu met veel plezier grapjes over maken.
- De naam Dublin komt van het Gaelische Dove lin wat letterlijk betekent: vuile/donkere plas
- Er staat een groot standbeeld van ene o’ Connel die ooit bijna koning is geworden van België
- Craic is het Ierse woord voor fun/plezier. Je hoort hier dus vaak The craic was good! En dat heeft dus (normaal gezien) niets met drugs te maken.
Na de tour gingen we richting het Irish Museum of Modern Art, alvorens we ons als echte toeristen gingen laten onderdompelen in the world of Guinness bij The Guinness Storehouse. Onze gids raadde dit echt af en oké het was zeer toeristisch, maar we hebben ons toch goed geamuseerd, veel bijgeleerd en Guinness leren tappen en drinken. Nu is Guinness niet mijn favoriete bier, maar wanneer je in Ierland bent kan je eigenlijk niet anders eh…










We konden wat eten gebruiken dus stopten bij een pizzeria. Blijkbaar zaten we vlakbij de oudste pub van Ierland – zo zijn we er wel meer tegengekomen – maar we wilden toch eens gaan kijken. Het was er best druk, maar we vonden nog een plekje bij een koppel aan een grote tafel en beleefden onze eerste echte Irish Pub experience met live muziek en dat was zo leuk! Ik verschoot er zelf van hoeveel nummers ik kon meezingen.



De volgende dag wilden we eigenlijk naar Glendalough of The Wicklow Mountains gaan om de natuur in te kunnen trekken, maar dat was helaas te omslachtig omdat we onze reis diezelfde dag ook nog moesten verder zetten naar Kilkenny. Dus besloten we de bus te nemen naar de National Botanic Garden van Dublin. Bij de National Botanic Garden voelden we de Ierse gastvrijheid (na enkele woorden te hebben met een zeer onvriendelijke buschauffeur die het niet echt op toeristen had) maar ook hier werd het duidelijk dat je bijna geen gesprek met een Ier kan aangaan zonder dat de onafhankelijk of het jaartal 1922 ter sprake komt.
Melissa Piep
Kilkenny 18 april

We kwamen aan in Kilkenny rond 15u en zijn meteen de stad ingetrokken omdat het weer zo aangenaam was. We wandelden via de schattige winkelstraten tot aan het water. We vonden een weg naar het kasteel en kwamen uit op een prachtige en gigantische groene weide en een groot grijs kasteel. We hebben hier samen met een hele hoop andere Ieren van de laatste zonnestralen genoten en zijn dan op zoek gegaan naar eten. We hadden gehoopt dat Dublin als hoofdstad wat duurder zou zijn dan alle andere steden maar dat was in Kilkenny alles behalve het geval… Kilkenny was een hele aangename en kleine stad, heel mooi ook, maar helaas was er niet veel te beleven. Gelukkig hadden we een eigen kamer voor ons 2 die nacht en hebben we dit als excuus gebruikt om een avondje Game Of Thrones te kijken.








Cork 19 april

De volgende ochtend moesten we onze reis al meteen verder zetten richting Cork. We stapten om 9u op de bus en tegen de middag zaten we al in onze nieuwe hostel voor een nacht. De mensen waren hier super vriendelijk en gaven ons enkele aanbevelingen voor we de stad introkken. Omdat het ook die dag opnieuw zo’n prachtig weer was, wandelden we richting het Fitzgerald Park en aten we hier onze lunch op. Een dik uur later wandelden we weer in de stad in en trakteerden we onszelf op een ijsje terwijl we naar de vele straatmuzikanten luisterden. We gingen op zoek naar enkele leuke vintage winkels en een dakterras (want de pubs met hun kleine terrasjes zaten stampvol). Helaas had het dakterras niet het mooiste uitzicht, maar het was toch gezellig. Er was niet heel veel te beleven in Cork en het was best druk in de stad door het verlengde paasweekend. We gingen op zoek naar eten en stapten nadien nog een pub binnen waar jongeren echte Ierse live muziek brachten.




Killarney 20-21 april
Killarney National Park

Het hoogtepunt van onze reis voor mij was Killarney. Gelegen aan de Ring of Kerry. We kwamen aan met de trein, wandelden richting onze hostel en waren meteen weg van de stad. Blijkbaar was het Killarney National Park nog geen 5 minuten wandelen van onze hostel, dus we besloten meteen op avontuur te gaan. We kochten wat eten en drinken voor onderweg en weg waren we. Vanaf de eerste blik kwam er al een “Wauw zie!” toen we de bergen tussen de wolken zagen verschijnen. We namen de River Walk route, langs – jawel – de rivier en wandelden tussen de geur van wilde knoflook en wilde ajuin en dat rook verrassend lekker. Soms gingen we eens van het pad om wat dichter bij het water te komen. Het was zalig om helemaal alleen op zo’n prachtige locatie te zijn. Op een bepaald moment zagen we een kasteel aan de overkant van het water. We wandelden er heen, namen even een rustpauze en wandelden daarna rustig terug naar onze hostel.
The Gap of Dunloe

De volgende dag deden we al vroeg onze wandelschoenen aan om de pendelbus richting The Gap of Dunloe te nemen. Het was niet zo’n lange rit, maar toch niet aan te raden om te voet te doen. Het was nog heel rustig aan de vertrekplaats. Melissa en ik begonnen op ons gemakje aan de wandeling. We namen onze tijd, waardoor het vaak enkel ons 2 tussen een hele hoop bergen en stenen was en soms wat schapen. De zon kon ons een tijdje volgen, maar verstopte zich nadien achter de bergen. Gelukkig bleef het droog en helder en geraakten we helemaal tot aan het uitkijkpunt. Omdat we al vroeg vertrokken waren, stonden we ook echt alleen op de berg. Wat een waanzinnig gevoel was dat! We hadden ook zo veel geluk dat we de hele Gap mooi en helder konden zien. Ze zeggen dat het weer in Ierland op enkele minuten tijd helemaal kan omslaan en dat klopt ook. Bij het terug wandelen werden we echt achtervolgd door een hoop mist. De mensen die na ons aankwamen zullen iets minder kunnen gezien hebben vrees ik. We kwamen steeds meer mensen tegen en toen we terug op ons startpunt aankwamen stond heel de parking stampvol met auto’s. We moesten nog een tijdje op onze pendelbus wachten, dus dronken we een koffietje terwijl we onze voetjes lieten rusten.
Galway 22-24 april
Galway

Galway is zo’n fijne kleine stad. Na een 5 uur lange treinrit, begonnen we onze dag met een broodje op Eyre Square en bespraken we wat we de volgende dagen gingen doen. We besloten om ons in te schrijven voor de tour van The Aran Islands & The Cliffs of Moher. Daarna gingen we eens kijken wat hier allemaal te beleven was. We wandelden door de winkelstraat – die ook hier gevuld was met straatmuzikanten – tot aan het water. Door het mooie weer kwam heel Galway buiten, alle jongeren zaten te genieten van de zon aan Galway Bay. Van al dat zonnekloppen kregen we terug honger. We besloten om ook vandaag weer te koken in de hostel en wat was dat een luxe. Een mooie propere keuken, gevuld met degelijk materiaal en een mooi gevuld assortiment aan kruiden. Helaas kon ik die kruiden niet echt proeven, mits ik al heel de reis met een verkoudheid rondliep, maar dat heeft me gelukkig niet tegengehouden om te genieten. We waren toch wat moe van de lange treinrit en besloten om ook hier weer een nieuwe aflevering van Game of Thrones te bekijken in onze kamer. We deelden de kamer met 3 andere meisjes. Eentje daarvan was Stef, een Amerikaanse die door de dood van haar vader besloot om heel haar inboedel te verkopen, haar job te verlaten en even op zoek ging naar rust in Europa. Ze werkt momenteel als au pair in Birmingham, wat super toevallig is, mits dat 30-45 minuten van Worcester gelegen is. Ik hoop echt dat ik haar nog eens kan terugzien. Stef besloot om mee te gaan op onze trip en dat maakte de trip echt 10 keer zo leuk!









The Aran Islands & The Cliffs of Moher
Voor we naar Galway gingen wisten we al dat we zeker langs de Cliffs of Moher wilden gaan, maar The Aran Islands was ook iets dat op het lijstje stond. We waren van plan om dag 2 naar de Cliffs te gaan en dag 3 naar The Aran Islands te gaan. Het was alleen niet zo duidelijk hoe we daar het beste geraakten zonder wagen. Via onze hostel kwamen we te weten dat er een tour werd georganiseerd die the Cliffs en the Aran Islands combineerde. Het was prijzig, maar als we het zouden opgesplitst hebben in 2 dagen, waren we waarschijnlijk meer centjes kwijt. We namen de bus van Galway naar Doolin. JP was onze gids en daarnaast ook de buschauffeur. Hij praatte de hele rit door – terwijl hij tussen smalle en kronkelige wegen reed – over Ierland, over de streek, over zijn vrouw en kinderen… Gelukkig deed hij dat vol enthousiasme en het was gelukkig ook nog heel leerrijk. Wanneer we aankwamen in Doolin stapten we op een overzetboot richting The Aran Islands. We bezochten 1 van de 3 eilanden en konden kiezen om dit met de fiets, de huifkar of met een tractortour te doen, maar wij kozen er voor om samen met JP op het eiland te wandelen. Ook hier stond zijn mond niet stil, hij vertelde over zijn jeugd op het eiland. Kinderen werden vaak op zomerkamp gestuurd naar de eilanden om de Ierse taal (Gaelisch) te leren. Er wonen hier momenteel 300 bewoners op de kop. Ze leven van het toerisme, maar dat doen ze nog niet zo lang. Ze laten nog maar sinds enkele jaren toeristen binnen en daar hebben wij gelukkig van mogen profiteren, want volgens JP zal het niet lang duren voor ze er genoeg van hebben. Ik kan het mij niet voorstellen om op zo’n klein eiland te wonen, maar het heeft ook iets heel traditioneel en het eiland op zich is gewoon prachtig.
’s Middags sprongen we terug op de boot, maar voor we terug naar het vaste land keerde, namen we een tour langs de Cliffs of Moher. De Cliffs op zich zijn al super impressive, maar het was enorm de moeite om ze ook eens langs onder te zien. De vele vogels die aan de Cliff rondvliegen lijken wel allemaal sneeuwvlokjes.
We leerden op de trip ook nog enkele andere Amerikanen kennen en spraken af om ’s avonds met Stef en David uit New York iets te gaan drinken. We babbelden over onze trip, over New York, Iowa (waar Stef vandaan is) en België en voor we het wisten speelden de muzikanten al hun laatste nummer en was het tijd om naar huis te gaan.
Galway
Het was onze laatste dag in Galway en Ierland en we wisten niet wat we moesten doen. Omdat Galway zo klein is, hadden we de eerste dag eigenlijk alles al gezien wat we wilden zien. We besloten om uit te slapen, rustig te ontbijten en eens langs het Galway City Museum en de kathedraal te gaan. ’s Middags at ik mijn aller eerste fish&chips ooit (en waarschijnlijk ook de laatste… niet echt mijn ding). We wandelden nog wat rond de stad en besloten om eens te gaan kijken wat Galway aan de andere kant van het water te bieden had. We vonden een schattig theehuisje en een oude boeken- en platenwinkel waar we toch even zoet zijn geweest. Daarna was het tijd om terug richting onze hostel te keren. We moesten de volgende dag vroeg vertrekken, dus we maakten onze koffer al klaar voor vertrek. We besloten weer zelf te koken en speelden samen met Stef enkele gezelschapsspelletjes.
Wat een prachtige reis vol zon, groen en plezier! Ierland mag me snel weer verwachten, maar eerst wil ik mijn avontuur hier, in Worcester nog mooi kunnen afronden. En jawel, je hoorde net mijn hartje breken, want ik wil er nog niet aan denken om deze fantastische plek vaarwel te moeten zeggen.
Tot snel x