Dag liefste allemaal

Ondertussen leef al ik een dikke 2 weken in het prachtige Engeland en ik kan jullie alvast gerust stellen: I love it here!

Pour yourself a cup of tea, sit back and relax!

De aankomst in Engeland ging niet zonder slag of stoot, but I survived. Omdat enkele dagen na mijn examens het nieuwe semester op de University of Worcester begon, heb ik mezelf eerst nog 2 halve dagen Londen cadeau gedaan. Ik stapte misschien wel op de Eurostar met een klein traantje, maar gelukkig vooral met heel veel goesting!

Waarom met de Eurostar en niet gewoon met het vliegtuig naar Birmingham?

1. Geen limiet op het gewicht en het aantal bagage (en ik heb duidelijk mijn best gedaan want ‘Border Control’ vroeg of ik naar Londen ging verhuizen)
2. Je staat binnen 2 uur (tenminste als je geen uur vertraging hebt omdat er een probleem is aan de andere kant van de tunnel) in het centrum van Londen
3. Londen.

Londen

London was great, as always, en meteen een goede start om het alleen reizen te ervaren. Gelukkig is London een gemakkelijke stad om alleen in rond te wandelen. Ik ging langs The National Gallery, at pizza en genoot van de musical: The Book of Mormon. Na een woelig nachtje in SoHostel ging ik op zoek naar een lekkere tas koffie én die vond ik ook!

Een paar straten verwijderd van St. Pauls Cathedral wandelde ik voorbij de kleine koffiebar Rosslyn.  Ik wist toen nog niet dat ik binnen was gestapt in een koffiebar die genomineerd was voor BEST COFFEE IN THE WORLD! Ik moet zeggen dat deze nominatie zeer terecht is!
Na die heerlijke koffie moest ik mijn tijd nog wat opgevuld krijgen voordat Tate Modern open ging, dus ging ik langs de One New Change Rooftop, waar je een gratis uitzicht krijgt op de stad, maar vooral op St. Pauls Cathedral. De rest van mijn dag bracht ik door in Tate Modern.

Off I go! First stop: London

National Gallery London

National Gallery London: Erasmus

Trafalgar Square (zoek de Big Ben)

The Book of Mormon

The Book of Mormon

St. Pauls op One New Change Rooftop

Tate Modern

Tate Modern

Tate Modern

Tate Modern

Sunset op de trein London – Worcester

Rond 15u had ik een trein van Paddington naar Worcester. Ik ging mijn bagage ophalen in mijn hostel, dat gelukkig vlak aan Oxford street gelegen was (dacht ik). Het was een kleine hel om gehaast met al mijn bagage door een van de drukste winkelstraten van (nu nog) Europa te wandelen. Daarbovenop regende het ook nog eens, wat leidde tot een mooie val op een volle trap richting de Tube. Gelukkig brak mijn rugzak de val, waren er enkele behulpzame voorbijgangers en kwam ik er met de schrik van af.

Aankomst

Na een dikke 2 uur op de trein te zitten kwam ik aan in Worcester Foregate Street. Ik nam een taxi richting mijn AirBnb waar ik de volgende 4 maanden zal verblijven. Ik werd hartelijk ontvangen door Vivien, Stevie (de cockapoo), Lola (de hond van haar dochter) en Tiger (de kat die erg bang is van honden). Voor ik nog maar iets kon zeggen, werd er mij al een kopje thee aangeboden en kon ik even bekomen van mijn (semi) lange reis. Daarna leidde Vivien me rond in het huis, toonde me mijn kamer en liet me daarna rustig settelen. Na een zalige douche ben ik als een blok in slaap gevallen.

Het huis is groot, wit en heeft een mooie voortuin. Net zoals al de andere huizen hier in de straat. Aan de overkant van het huis is een school met een grote tuin. Elke middag hoor en zie ik de kinderen in hun schattige donkerblauwe uniformpjes spelen vanuit mijn raam.
Dankzij de huisdieren voelt het hier ook echt al een beetje als thuis. Tiger staat constant aan mijn deur te miauwen om aan mijn chauffage te kunnen liggen en Stevie staat elke ochtend beneden aan de trap te kwispelen om hallo te zeggen. Het is ook fijn om telkens te kunnen vertellen over mijn dag aan Vivien. Vivien is echt een heel gezellige, lieve, Britse dame. Ze is op pensioen, maar is elke dag in de weer en biedt me op elk mogelijk moment een kopje thee aan. Britser kan toch niet?

Accommodation

Goodmorning Worcester

View out of my window: AirBnb

Streetname plate

Worcester

Worcester

Worcester

Worcester

Worcester Cathedral

Worcester Cathedral

Worcester Cathedral

Vintageshop Worcester

Vintageshop Worcester

Melissa in Worcester

Worcester

Worcester

Melissa in Worcester

Worcester

itsy bitsy snow in Worcester

Waarom een AirBnb en geen accommodatie aan de universiteit?

1. De accommodaties van de universiteit zijn echt enorm duur, totaal niet gezellig en nu ik van andere studenten verhalen gehoord heb ook niet al te proper.
2. Je wordt verwacht alles zelf te voorzien (potten en pannen, bestek, keukenmateriaal…) wat nogal moeilijk wordt om nadien mee naar huis te nemen.
3. De AirBnb waar ik nu verblijf ligt in het centrum. Is iets goedkoper, zo veel gezelliger, heeft een wasmachine en in de keuken is alles voorzien om telkens lekker te koken.

The University of Worcester

De reden dat ik naar Worcester ben gekomen is deels om de UK te kunnen ontdekken, maar ook om les te volgen aan The University of Worcester. Ik ga hier 4 modules volgen: European Theatre, Acting for the stage, Music Theatre en Theatre & Education. De universiteit is verspreid over een groot deel van Worcester en duidelijk aanwezig in de stad. Ikzelf ga lessen volgen op St. Johns Campus. Een kleine 30 minuten te voet van mijn accommodatie of 10-15 minuutjes met de fiets.

Gelukkig heeft de school een systeem waarbij je een fiets kan huren voor 45 pond per jaar. Je kan kiezen tussen een gewone fiets die je 7 dagen mag gebruiken of een elektrische fiets die je voor een dag mag gebruiken. Het is een gemakkelijk systeem waarbij je gewoon elke week eventjes aan de balie moet laten weten dat je je fiets opnieuw zou willen uitlenen.

De eerste dagen stonden helemaal in het teken van introductiedagen, nieuwe mensen leren kennen en ontdekken dat het toch wat wennen is als je plots álles in het Engels moet vertellen. Iedereen op de universiteit is enorm lief en behulpzaam en je merkt dat ze het wel gewoon zijn om veel ‘exchange students’ te ontvangen. Zo organiseerde ze de eerste dag een lekker ontbijt om ons te verwelkomen en elkaar al meteen beter te leren kennen (ook al zat ik eerst helemaal verkeerd en was ik bijna ingeschreven om aan de opleiding ‘Nursing’ te beginnen), maar ook een rondleiding, introductielessen over Worcester en Engeland, enz.
Tijdens de rondleiding ontdekten we dat er elke donderdagmiddag vrijwilligers met hun hond naar de school komen. De school zet nogal sterk in op het mentale welzijn van de leerlingen. Om stress te verminderen kan je elke donderdag naar ‘Fancy a Cuppa?’ komen, waar je rustig kan ontstressen met een kopje thee/koffie en een heleboel honden om te aaien.
De school organiseert zelf ook verschillende evenementen zowel voor de studenten als speciaal voor de exchange students:

• We werden uitgenodigd om naar een basketball game van het nationale team van Worcester te komen kijken. Het was een leuke ervaring, maar The Worcester Wolves en The London Lions hebben me toch niet kunnen overtuigen om nog eens terug te gaan.
• Een karaoke avond
• ‘Faires’ waarbij we alle societies en organisaties in en rondom de school leren kennen zoals The Hive (een gigantische universiteitsbibliotheek in het midden van de stad)
• Er worden ook uitstappen georganiseerd naar Stonehenge en Bath waar ik enorm naar uitkijk!

The University of Worcester: City Campus

Basketballgame

The University of Worcester: St. Johns Campus

Fancy a cuppa? + Therapy dogs

Het Erasmus leven

Het is enorm leuk om de exchange students allemaal te leren kennen. Je leert elke dag wel iets bij over de wereld. Ik kan al ‘schol’ zeggen in het Fins, heb al enorm veel bijgeleerd over Zuid-Korea, het Baskenland, Zweden. Ik gun de Australiërs en de Brazilianen zelfs sneeuw!
Maar Engeland heeft me ook al erg verrast. The most shocking was volgens mij toen ik ontdekte dat hier niet echt gesorteerd wordt. Ze hebben een vuilbak voor etensresten + alles waar etensresten aanhangen en een vuilbak voor al de rest (glas, papier, plastic…) en dat er ook in Worcester helaas heel erg veel daklozen rondzwerven, iets wat ik niet verwacht had in deze stad. Gelukkig is het me ook al opgevallen dat de Britten ontzettend vriendelijk zijn en dat wanneer er geen koosnaampjes (love, darling, sweetheart…) volgen achter elke zin aan de kassa, er iets niet klopt.

Ondertussen zijn de lessen gestart. Het was wel even wennen in het begin. Het kan soms heel snel gaan, maar omdat ik alleen maar praktijkvakken gekozen heb, zijn de lessen wel enorm leuk! Al hebben we best wel veel werk, iets wat ik stiekem niet verwacht had. Gelukkig heb ik nog wel tijd genoeg om Worcester beetje bij beetje te ontdekken en ben ik ook al op mijn eerste uitstapje gegaan met Melissa naar Birmingham.

Birmingham

Ik had meer van deze stad verwacht. Birmingham is de – op Londen na – grootste stad van Engeland. Niet elke buurt in Birmingham is even aangenaam om er door te wandelen als de andere. Je ziet er veel verlaten gebouwen en veel afval. Gelukkig had Melissa (een klasgenootje uit België) alle ‘hidden gems’ opgezocht en hebben we toch de mooie kanten van Birmingham gezien.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Super hard bedankt om mijn blogpost te lezen darling! Ik beloof (ik ga mijn best doen) om de volgende post iets sneller te posten. Allright my love?

xoxo

Lore